2. Rozdział Drugi

Angelika i Julia siedziały w parku. Szymańska co chwile zerkała na ekran telefonu, czekając na ten jedyny sygnał, który miał zwiastować połączenie od Krzyśka. 

- Na co tak właściwie czekasz ? – zapytała Malinowska

Julia tylko spojrzała błagalnie na koleżankę, która już wiedziała o co chodzi. 

- On na pewno zadzwoni ? – zapytała ponownie. 

- Właściwie to mam nadzieję, ale nie jestem do końca pewna – odpowiedziała Julia. 

Widać była zdołowana. Andzia widziała co się dzieje, to było do zobaczenie, jak oni na siebie patrzeli. Może Igła był nieśmiały, w sumie Malinowska tego nie wiedziała, bo go nie znała. Dlaczego Szymańska nigdy nie mówiła co robią jej przyjaciele ? Jaki zawód wykonują ? Angelika chciała jej to teraz wygarnąć, ale przecież co to za różnica ? I tak nie znała ich, właściwie to do teraz. Teraz kojarzy parę nazwisk, choćby to z którym miała koszulkę na meczu. 

Nagle zadzwonił telefon Julii, wiedziały co to znaczy. Pierwsza do telefonu dopadła Malinowska i przycisnęła zieloną słuchawkę.

Po krótkiej wymianie zdań Malinowska przekazała Julii telefon. Było widać zamieszanie w jej oczach, ale po każdym kolejnym zdaniu usłyszanym w słuchawce coraz bardziej się rozluźniała. Gdy już odłożyła słuchawkę od razu powiedziała : 

- Będzie sesja, w sensie ja mam zrobić, załatwią studio. 

- Oni to znaczy ? – zapytała Andzia. 

- Krzysiu i Zibi Bartman – odpowiedziała z uśmiechem – Ale muszę wyjechać na parę dni, do Bydgoszczy, bo tam grają następny mecz, już dziś. Teraz pytanie retoryczne .. ma się rozumieć że jedziesz ze mną ?

***

„Czemu nie”, powtarzała sobie w myślach blondynka, pakując do walizki ubrania. Wyjazd był tak spontaniczny, że nie wiedziała nawet co powinna ze sobą zabrać. Znała jednak Julkę na tyle dobrze, by wiedzieć, że wieczory w Bydgoszczy nie będą przesączone nudnymi filmami w telewizji i przeglądaniem taniej kolorowej prasy. Spakowała więc trzy sukienki, szpilki, kilka koszulek, jeansy i ulubioną żółtą bluzę przez głowę  oraz czarne legginsy . Dorzucając co chwilę dodatkowe ubrania, z trudem domknęła walizkę. Założyła na nogi trampki i wyszła, zamykając drzwi swojego akademikowego pokoju. Wiedziała, że dziewczyny, z którymi mieszkała nie będą zadowolone z jej wyjazdu, tym bardziej, że umówiły się na jakiś babski wieczór w tym tygodniu, ale narastające pragnienie spotkania z nowymi znajomymi wzięło górę. Już za chwilę obie z Julią siedziały w pociągu, który miał dowieść je do Bydgoszczy.

***

- Angelika ja nie dam rady. - powiedziała brunetka zatrzymując się z walizkami na środku Dworca Głównego w Bydgoszczy.

- Ogarnij się kurde ! Ty nie dasz rady ? Ty ? Czekaj, to mówi ta góralka, co zawsze sobie ze wszystkim radzi ? Ta taka najlepsza, co zgarnia nagrody za zdjęcia ? I ta, co zawsze na mnie krzyczy, gdy mówię, że nie dam rady ?

- Tak, właśnie ta ! Nie pójdę tam.

- Czego Ty się w ogóle boisz ? - ciągle z ogromnym spokojem pytała blondynka. Tego spokoju chyba najbardziej zazdrościła jej Szymańska.

Wzrok Julii mówił sam za siebie. Malinowska pierwszy raz widziała przyjaciółkę w takim stanie. Przerażenie w jej oczach narastało z każdą sekundą, kiedy myślała o powadze zadania.

- Wiesz jaka to odpowiedzialność ?

- Odpowiedzialność ? Dziewczyno to Twoja pierwsza sesja w życiu ?

-Pierwsza tak poważna.

- Dupa, a nie. Idziemy ! - powiedziała Andzia, ciągnąc przyjaciółkę za rękę kierunku nadjeżdżającego czarnego samochodu Ignaczaka.

***

Studio wyglądało zachęcająco, możliwe tła i elementy oświetleniowe bardzo uspokoiły Szymańską kiedy wraz ze Zbyszkiem i Igłą oraz Angeliką pierwszy raz obejrzeli lokal. Malinowska szybko zajęła wysokie krzesło dla reżysera, udając przy tym amerykańskiego profesjonalistę w tej dziedzinie. Robiła wszystko, by przyjaciółka choć trochę się rozluźniła.

- Zbyszek, załóż te jasne jeansy, a Ty Krzysiu rozsyp piłki po ziemi. Ja idę nałożyć tło. Tylko w tempie chłopaki, w tempie ! - zaczęła energicznie, zbyt energicznie jak na jej dzisiejszy stan brunetka.

Zdezorientowana Angelika wstała z miejsca, i pod pretekstem pomocy w rozkładaniu piłek obserwowała przyjaciółkę. Napięcie w jej ciele widocznie znikło, wraz z chwilą wzięcia do rąk swojego starego aparatu. Nie dało się nie zauważyć, że byłą w swoim żywiole, fotografując sylwetkę przyjaciela wśród żółto-niebieskich piłek w studio. Zbyszek też świetnie wczuł się w rolę modela, rozbawiając przy tym niejednokrotnie wszystkich w studio.

-Wiem ! - krzyknęła Julka, obracając się w rytm muzyki grającej z radio w kierunku Krzyśka i Andzi. – Uwaga, uwaga, wielki debiut niedocenionej piękności, Angeliki Malinowskiej na okładce popularnego pisma, u boku niezwykle przystojnego siatkarza Polskiej reprezentacji ! – powiedziała oficjalnym głosem, rzucając w przyjaciółkę białą, meczową koszulkę Bartmana. – Przebieraj się, tylko szybko ! I rozpuść te włosy ! Już !

W jednym momencie wszyscy popatrzyli na Szymańską. Zbyszek oczywiście był zachwycony pomysłem, ale mina Angeliki nie zwiastowała niczego dobrego.

-No proooooszę Cię, Aaaaaaaaaandzia- podchodząc do przyjaciółki i przeciągając samogłoski, mówiła dziewczyna.

Zawsze działająca mina kota ze Shreka, i tym razem nie zawiodła. Zrezygnowana blondynka udała się do prowizorycznej przebieralni za parawanem, aby założyć za dużą koszulkę przyjaciela Julki, rzucając tylko przez zęby "Zabiję Cię, młoda!".

___________________________________________

To by było na tyle.  Ciąg dalszy nastąpi, z pewnością szybciej niż ten.  Prosimy o Wasze komentarze, tym bardziej od tych, którzy czytają, a dotychczas nie komentowali.

~ Pati i Aga.