Prolog.

Prolog.

Noc w Gdańsku tętniła życiem. Minęła czwarta nad ranem i jak na komendę tłum ludzi wybiegł z klubów nocnych, udając się w kierunku akademików. Kolejna z rzędu piątkowa noc kończyła się tak samo dla setek studentów z całego miasta. Młodzi ludzie prawie nieprzytomnie przemierzali ulice, marząc jedynie o upragnionym śnie. Alkohol był wszędzie, to nie czas kiedy ktoś był trzeźwy. Kolejne drinki uderzały do głów najmocniejszych, powodując chwiejny krok i utratę równowagi. Mogłyśmy tam być. Mogłyśmy spędzić tę piątkową noc, jak każdą inną i teraz wracać półprzytomne do domu. Ale jutro jest mecz. Mecz wyjątkowy i wyczekiwany. Wyczekiwany przez Julię- pasjonatkę siatkówki, oraz Angelikę, która by zaliczyć trzeci rok studiów dziennikarskich, wraz z przyjaciółką  musi przeprowadzić wywiady z siatkarzami. Dwa różne charaktery: twarda góralka Julia , zafascynowana siatkówką i fotografią, oraz delikatna Angelika, kochająca tenisa i muzykę. Magiczne miasto, łączące zupełnie różne światy w jedną (nie) spójną całość. Miasto szczęścia, bursztynów i miłości. I one. Dwie odrębne dusze, szukające szczęścia w świecie przeciwności, ambicji i chorych romansów.

To historia dziewczyn, które chciały coś osiągnąć. 

 Już wygrały z życiem ale grają z nim dalej.

Jedna pasja zaprzeczyła wszystkiemu. 

Romans, miał pozostać jedynie ulotnym snem. 

A historia ta,  tak naprawdę nigdy się nie zaczęła. 

_______________________________________________________

 To pierwszy taki projekt w naszym życiu; opowiadanie pisane wspólnie [ Dwóch reżyserów, jeden spektakl.. Zawsze się tego bałam ].  

Sport nas łączy.

Agnieszka i Patrycja, dwie zakochane w sporcie ( i sportowcach ) wariatki, wciąż wierzące w dziennikarstwo, i bajki na temat spełnienia marzeń. Prowadzimy razem stronę Rzuć wszystko i chodź na boisko, i idzie nam chyba dobrze, bo publiczność coraz większa, więc dlaczego nie ? Napiszemy Wam o tym, co w tym świecie najpiękniejsze, czyli w założeniu opowiadanie o sporcie. Dużo siatkówki, dużo wyzwań, dużo poświęceń. Bohaterki po części nasze, tzn. podobne do nas. Chciałybyśmy by były idealne, albo przynajmniej takie wrażenie sprawiały. Aga jest Angeliką, ja [ Patrycja ] - Julią. 

To wszystko jest dla Was, więc zależy nam na Waszych opiniach, a przede wszystkim na Waszej krytyce. Zapraszamy do czytania, pierwszy rozdział pojawi się już niedługo, do tego czasu będzie miło, jeśli ocenicie prolog. 

Pisała Patrycja.